Vinkenoog

Ach, Simon Vinkenoog is overleden. Ik was hem eerlijk gezegd de laatste twee decennia uit het oog verloren. Maar nu verneem ik uit de verschillende media dat hij nog zeer actief was: hij heeft o.a. een aantal nummers samen met Spinvis opgenomen, en trad nog op op verschillende poeziefestivals. Ook was hij, uiteraard, bezig met het drugslegalisatiegebeuren, zoals de grote pro-paddo-demonstratie op de Dam in 2008. En er is ook nog het een en ander van hem gepubliceerd.

Ik heb enkele van zijn producties samen met Spinvis op Youtube bekeken en beluisterd: heel interessant en intrigerend: de door hem gesproken teksten van zijn gedichten, tegen de achtergrond van Spinvis' minimale jazzy muziek. Zoals zijn gedicht "Telonious Monk", waarbij hij, naast het voordragen van de tekst (.....'een 1951-noordafrikaan ting ting ting in de bleke zon'.......) op de tekst ting ting ting met een lepel tegen glazen tikt.

Naar aanleiding van zijn overlijden zocht ik in mijn boekenkast naar werk van hem, en trof daarin onder de V onder andere een boekje aan waarin ik zelf een aantal van zijn gedichten overgetypt en samengeniet heb. Dat moet rond 1965 geweest zijn, toen ik 17 was, en zeer aangedaan door zijn poezie. En nu ik een en ander overlees: nog steeds! Hierbij (foto van mijn tiktekst van toen) een liefdesgedicht waartegen m.i. het Hooglied bijna verbleekt. Prachtig......

Even geen tijd voor een uitgebreide nieuwe textuele bijdrage, want druk druk druk..........., werkelijk gierend druk. Bijvoorbeeld: al màànden bezig met het proberen op te lossen van een aantal burocratische problemen, allemaal veroorzaakt door fouten van de andere partij, nl van de Bancoposta (=Ital. Postbank), Comune (Gemeente), Gaia (Waterleiding) en de Vakbond (want daar formuliertje laten invullen voor ICI, dwz OZB). Ook vandaag weer véle uren gespendeerd aan deze problemen, en gelukkig met één probleem van Bancoposta een ietsje verder gekomen. Je leert hier heel tevreden te zijn met een zeer minieme vooruitgang, na véle dagdelen tijdsinvestering. Want het is hier nu eenmaal niet anders.............

Nu dus alleen even enkele links naar m.i. schitterende filmpjes:

http://www.youtube.com/watch?v=D2FX9rviEhw (heel mooie creatieve LED-art op schapen)

http://www.youtube.com/watch?v=nOvgJ0TxdfI (verhaal Forest Gump in 1 minuut)

http://www.youtube.com/watch?v=VEvz-4dbQjE (jeugdsentiment: IVANHOE)

http://www.youtube.com/watch?v=6B26asyGKDo ( NOAH die 6 jaar lang elke dag een foto van zijn gezicht neemt)

http://www.youtube.com/watch?v=2_HXUhShhmY (prachtige poetische muziekclip "Her morning elegance").

Allemaal aan mij doorgelinkt door mijn broer. Dankjewel Mathie!

Ben net terug van te voet naar Seravezza, waar gelukkig veel meer open was dan ik vreesde. Hier in Riomagno bleek nl de kruidenierswinkel dicht, wegens nationale rouw voor de slachtoffers van de brand in Viareggio, die vandaag een staatsbegrafenis krijgen.
Ik wilde in Seravezza o.a. wat zaken bij de post regelen, en die was zomaar open! Is nl heel vaak onverwacht dicht, wegens staking of vergadering of voor 'extra tellingen'. En indien niet gesloten, dan blijkt het toch vaak een vergeefse tocht, want de postzegels die ik moet hebben (heel gewone, die van 65 cent voor post binnen Europa) zijn op, of er is geen computerlijn, dus ik kan geen betalingen aan de nutsbedrijven doen.

Daarvòòr ging ik naar de rivier Serra, om te zien hoe het met de kikkervisjes staat. Maar door de vele regen van afgelopen week was de rivier veranderd van rustig kabbelend en helder, in snelstromend modderwater. Geen stilstaand water dus op de plekken die ik van andere jaren ken, en dus daar ook niet één kikkervisje. Na wat zoeken vond ik er gelukkig enkele op totaal andere plekken. Nu vraag ik me af of alle anderen al voordien in het kikkerstadium weggesprongen zijn OF dat de sterke stroming ze als 'visjes' weggevoerd heeft. In dit laatste geval zijn ze vermoedelijk dood.

Hier een filmpje uit 2004.

Plukte daarna een schitterend veldboeket in verschillende tinten paars en roze; van alles stond er enorm veel, vooral van de budleia, dus ik hoef geen schuldgevoel te hebben. De foto hiervan zie je boven, hoewel ik hem/haar hier beneden gepland had. Er valt nog wat te leren........

Partizanen

Eergisteravond naar het concert van Yo Yo Mundi (zie Youtube) hier op het kerkpleintje van Riomagno. Het was opgedragen aan dorps-partizaan Amos Paoli die, gehandicapt zijnde, verzetskrantjes onder de deken in zijn invalidenwagentje verstopte en ze aldus distribueerde. De streek hier is in de oorlog het toneel geweest van heftige strijd; een van de frontlijnen, de Linea Gotica, liep hier.

Onder andere werd door de vijfkoppige band een versie van Leonard Cohen's "The Partisan" gebracht, en hun uitvoering vond ik even hartverscheurend. Zij zongen het heel rauw en met veel beat, Cohen daarentegen melodieus en heel ingehouden. Maar beide versies bezorgen mij kippenvel. Hier de tekst:

When they poured across the border
I was cautioned to surrender,
this I could not do;
I took my gun and vanished.

I have changed my name so often,
I've lost my wife and children
but I've many friends,
and some of them are with me.

An old woman gave us shelter,
kept us hidden in the garret,
then the soldiers came;
she died without a whisper.

There were three of us this morning
I'm the only one this evening
but I must go on;
the frontiers are my prison.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Les Allemands étaient chéz moi,
ils me disent, "résigne toi,"
mais je n'ai pas peur;
j'ai repris mon arme.
J'ai changé cent fois de nom,
j'ai perdu femme et enfants
mais j'ai tant d'amis;
j'ai la France entière.

Un vieux homme dans un grenier
pour la nuit nous a caché,
les Allemands l'ont pris;
il est mort sans surprise.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Ik zie nèt dat de tekst niet van Cohen zelf is, maar van H. Zaret en A. Marly. Een grote uitzondering, lijkt me.