Partizanen

Eergisteravond naar het concert van Yo Yo Mundi (zie Youtube) hier op het kerkpleintje van Riomagno. Het was opgedragen aan dorps-partizaan Amos Paoli die, gehandicapt zijnde, verzetskrantjes onder de deken in zijn invalidenwagentje verstopte en ze aldus distribueerde. De streek hier is in de oorlog het toneel geweest van heftige strijd; een van de frontlijnen, de Linea Gotica, liep hier.

Onder andere werd door de vijfkoppige band een versie van Leonard Cohen's "The Partisan" gebracht, en hun uitvoering vond ik even hartverscheurend. Zij zongen het heel rauw en met veel beat, Cohen daarentegen melodieus en heel ingehouden. Maar beide versies bezorgen mij kippenvel. Hier de tekst:

When they poured across the border
I was cautioned to surrender,
this I could not do;
I took my gun and vanished.

I have changed my name so often,
I've lost my wife and children
but I've many friends,
and some of them are with me.

An old woman gave us shelter,
kept us hidden in the garret,
then the soldiers came;
she died without a whisper.

There were three of us this morning
I'm the only one this evening
but I must go on;
the frontiers are my prison.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Les Allemands étaient chéz moi,
ils me disent, "résigne toi,"
mais je n'ai pas peur;
j'ai repris mon arme.
J'ai changé cent fois de nom,
j'ai perdu femme et enfants
mais j'ai tant d'amis;
j'ai la France entière.

Un vieux homme dans un grenier
pour la nuit nous a caché,
les Allemands l'ont pris;
il est mort sans surprise.

Oh, the wind, the wind is blowing,
through the graves the wind is blowing,
freedom soon will come;
then we'll come from the shadows.

Ik zie nèt dat de tekst niet van Cohen zelf is, maar van H. Zaret en A. Marly. Een grote uitzondering, lijkt me.