Groententuin

Sinds ik in het appartement beneden woon, is er mogelijkheid voor 'n groententuin dichter bij huis (in plaats van steeds tientallen treden van de tuintrap op en af) èn bovendien heb ik meer tijd. Dus sinds vorige lente enthousiast aan de gang. Het woord groententuin is trouwens wat eufemistisch, voor de ongeveer 30 m² grond die ik heb verkregen door mijn op één na onderste terras te verbreden. Via een eenvoudige 'wal' van planken, zoals op de foto te zien is. Daarna in het nu ontstane gat tussen bestaande terras en de planken eerst wat puin gestort, daarop vrij verse, dus nog groene 'compost', plus vele in lange stukken gesneden bananenbomen. Tenslotte alleen voor de sier een laagje aarde erop, ontstaan uit eigen compost. Aldus was ik ook verlost van enkele emmers puin en van de enorme bananenbomen, die immers in het begin van elk voorjaar tot de grond moeten worden afgesneden.

Vorige lente vooral tomaten en wat courgettes geplant. De laatste deden raar genoeg weinig tot niets, maar de tomaten, van de rassen Canestrini en Cuore di Bue ('runderhart') overtroffen elke verwachting. Zowel in kwaliteit (zoet als fruit, en heel vlezig en sappig) als in kwantiteit: van slechts ongeveer 10 planten heb ik véle draagtassen vol geoogst (zie foto met aansteker als vergelijking), zodat ik zelf de hele zomer lang eigen tomaten kon eten, er vele van uitgedeeld heb, en ook nog eens ongeveer 20 potten tomatensaus (pomarola) heb gemaakt.

Dus dit seizoen met nog meer enthousiasme begonnen, en ook het laatste stuk van het terras verbreed. Oogst: dezelfde overdonderende hoeveelheid verrukkelijke tomaten én dit jaar ook enorm veel courgettes! Ook had ik wat pitten van een gekochte (biologische) pompoen laten kiemen, en daaruit zijn enorme struiken gegroeid, die zich meterslang over het terrein van de benedenburen en van die aan de zijkant uitstrekken. Het eerste is gemakkelijk te bereiken, voor het tweede moet ik via een ladder over een scheidingsmuurtje klimmen. Afgezien van het feit dat ik dat leuk avontuurlijk vind, is er m.i. weinig zò heerlijk èn gemakkelijk te maken als pompoensoep! En wat zijn de vruchten mooi....

Dat praktisch alles (alleen de schorsenerenplantjes hebben het op één na niet gered) zo buitengewoon goed groeit komt m.i. door de bananenbomen (deze zijn van zachte en sappige structuur; de geiten en kippen waren er dol op) plus de home-made compost. Het doet mij veel genoegen deze te maken, dwz niet alleen al het plantaardige keukenafval apart verzamelen, maar ook zacht tuinafval. Het kringloopidee van groente naar voedsel naar afval naar nieuwe groente geeft mij veel voldoening. Wat het tuinafval betreft: de laatste weken heb ik de vijgenbladeren verzameld (sommigen zò groot dat ze Adam en Eva wel tot de navel hadden kunnen bedekken!), en die blijken licht zoet naar vijgen te geuren. Dat is nieuw voor mij, en ik ben dan ook op Internet op zoek gegaan naar recepten met vijgenbladeren, maar meer dan de bekende Griekse rijsthapjes in vijgenblad heb ik niet gevonden.

Het derde plaatje hierboven is natuurlijk "de trots" van mijn tuintje: een enorme knoestige overjarige koolstronk. Ziet er nogal lachwekkend uit, maar ik heb er toch blaadjes van gegeten, meegekookt in een tordellisoep.

Op dit moment is mijn tuin gevuld met rode bieten, bietenblad en veel koolsoorten: spruiten, broccoli, bloemkool en Italiaanse 'groene' kool. En nog wat resten courgettes, enkele kruiden en natuurlijk nog steeds die pompoenen.

Volgende keer over de boomgaard.

P.S. Moestuin schijnt het te heten (zie o.a. Maarten 't Harts bijdrages over die van hem in in de NRC), maar ik vind groententuin een mooier en duidelijker woord.