Augustus-oogstmaand

In mijn geval wil dat zeggen: vooral de vijgen. Ongeveer 2,5 maand geleden was er ook al een kleine oogst. Dat doet mijn boom sinds 2 jaar: twee keer vruchten produceren. De lente-oogst bestond uit slechts enkele tientallen vijgen en daarna vielen er van de kleine nieuwe vruchten wel 500 af. Geen idee waarom, herinner me dit niet van andere jaren. Googelen leerde me dat ze misschien onbevrucht waren; want een vijg is eigenlijk een bloem, en dient binnenin bevrucht te worden door een sluipwespje.

Gelukkig bleef er nog genoeg hangen, en inmiddels heb ik al 3 dienbladen vol geoogst. Zie de foto met de balpen als maat (de blauwe besjes zijn mijn druiven, heel klein dus). Van de eerste lichting jam gemaakt, van de 2e chutney, resp. 15 en 13 potten. In de pannen op de foto pruttelt de jam. De jam behoudt aardig z'n kleur omdat ik met fruttapec werk, de appel-pectine die lang koken overbodig maakt. Ook hoeft er met deze pectine minder suiker in, een voordeel, want vijgen zijn al zo zoet. Fruttapec is de opvolger van Opekta, dat ik me nog van mijn moeder herinner. Otto Frank, de vader van Anne, was hoofd van de Amsterdamse Opektafabriek.

Dat er insecten of andere beestjes in vijgen gezeten hebben is te zien aan de miniskule bruine bolletjes, duidelijk hun excrementen, die in sommige vijgen aanwezig zijn. Meestal probeer ik het grootste deel van deze poepjes eruit te snijden, maar ik werk niet met een vergrootglas, dus er zullen er vele blijven zitten. Misschien geeft dat wel de verukkelijke smaak aan vijgenjam, 'la regina delle marmellate' (koningin van de jams) zoals men hier zegt. En het bereidt ons al wat voor op de tijd dat we als bron van proteïnen insecten moeten gaan eten.

Cimiteri

Italiaanse kerkhoven, cimiteri, tonen vele weemoedige maar prachtige marmeren beelden.

Graffiti

Ik heb hier al zoveel bijzondere graffiti gezien, dat ik daar een blogje aan wil wijden. Misschien/waarschijnlijk lijken de graffiti in de grote Italiaanse steden méér op de Nederlandse en internationale, maar hier in de streek zie ik vooral leuke en ontroerende, maar òòk zeer politieke. Dus van alle plaatjes.

Vertalingen, van beneden naar boven:

'Ultraricchi dimmerda' = letterlijk 'Extreemrijken van stront', ofwel 'Klote-extreemrijken'. Ik kende tot nog toe het woord dimmerda nog niet, alleen di merda.

'Il nostro sbaglio è stato di non avere sterminati tutti', Duce = 'Onze fout is geweest dat we ze niet allemaal uitgeroeid hebben, Duce'.

'GRAZIE PER VIVERE UN SOGNO' = letterlijk 'dankje wel voor het leven als een droom', dus het leek mij een schrijfsel van een verliefd iemand. Maar 'Vivere un sogno' is ook de titel van een film over een voetballer, dus misschien is de kreet gewoon van een fan, en heeft niets met romantiek te maken.

'Ho voglia di te' en 'Io e te tre metri sopra il cielo' horen duidelijk bij elkaar, de eerste wil zeggen 'Ik heb zin in je', de tweede 'Ik en jij drie meter boven de hemel'. De verliefde schrijver heeft gebruik gemaakt van de romantische titel van een film uit 2004 over een kalverliefde, 'Tre metri sopra il cielo'.

'-militari, + reddito' luidt vertaald 'Minder militairen, meer loon'. Zelden heb ik zo'n korte maar krachtige kreet gezien.

Egels II
Laatste nieuws: het zijn 4 jonkies, maar de moeder is er vanmiddag niet bij. Ik dacht dat ze alleen's nachts er opuit gingen...
N.a.v. mijn egelnest heb ik wat filmpjes over egels op youtube bekeken, maar jammer genoeg lukt het me van slechts één om de link hier in mijn blog te zetten, van de zwemmende egel, zie hieronder. Een andere zeer interessante vind ik die van een egel die het op een schreeuwen zet, dat klinkt als het huilen van een kind. Als je de zoekterm crying hedgehog op Youtube intikt, moet hij eruit rollen. De egel is zo te zien bij een dierenarts, er lijkt ook een assistente te zijn, dus het ziet er allemaal echt uit, maar ik wist niet dat egels zo'n enòrm en menselijk geluid kunnen voortbrengen.
Er zijn ook wat filmpjes van boze egels (die blazen en sputteren) en er is er een van een dromende, die dus met de pootjes beweegt in zijn slaap.

Hieronder in paarse letters de link voor de zwemmende egel, die erg graag op zijn rug drijft. Doet me denken aan de twee otters die elkaars voorpoot vasthouden, loom op hun rug drijvend in een bassin van een Amerikaanse dierentuin. Het was een half jaar geleden het meest bekeken filmpje op youtube, en het is dan ook erg aandoenlijk, zèker als één van hen de poot van de ander weer grijpt nadat ze door de stroming van elkaar losgeraakt zijn. Wat beide filmpjes, dus de otters holding hands en de zwemmende egel gemeen hebben zijn de voor ons wat overdreven aandoende Amerikaanse uitroepen: 'How cute........so exiting............oh my God...........amazing.........oohhh look.......sòòòòòò cùùùùùte!'
The swimming hedgehog.

Egels





Zojuist een egelnest ontdekt in mijn tuin, dat vind ik zò leuk! Het bestaat m.i. uit de moeder en 2 kids.


The story. Vanochtend vond ik in de smalle ruimte tussen de muur en een langwerpige bloembak wéér een vrij groot (7 bij 1,5 cm) excrement, zoals ik er vorig jaar zomer al twee vond op dezelfde verhoging op mijn binnenplaats. Ik had vorig jaar regelmatig een enorme pad gezien op deze verhoging, en uit het 'Poepboek' op Internet leidde ik toen af dat het van een pad moest zijn, gezien kleur en inhoud (veel insectenvleugels en -schildjes), maar de grootte leek me absurd. Toen ik vanmiddag weer eens het poepboek googelde, en alle foto's bekeek, leek het me eerder van een egel, en dus ging ik kijken onder een grote plant (ik noem deze vuurpijl, omdat de oranje-gele 10-20 cm lange bloemen op vuurpijlen lijken) en meteen was het raak: er schimmerden witgrijze naaldachtige vormen. Ik keek een halve seconde, raakte toen nog even één van de naaldenbergjes aan (dit bewoog, een ander niet, dus: minstens 2 egels) en dekte snel alles weer toe.

Op de ene foto hierbij zie je de keutels van vorig jaar, de linker vers, de rechter minstens 1 dag oud; enorme excrementen, zelfs groter dan die van mijn katten! Het andere plaatje is van Internet geplukt: schattige egelbabies!

Ik heb inmiddels advies gevraagd aan de egelpagina van Startpagina, hoe nu het best hiermee om te gaan. Jaren geleden vroeg ik advies over eendeneieren aan het prikbord van de Kippenpagina van Startpagina, en kreeg binnen een dag antwoord op mijn vraag. Fantastisch, dit internettijdperk!

Oerol

Hoewel het al vrij lang geleden is (11-20 juni), hier toch een blogje gewijd aan Oerol. Ik was er voor het eerst, en vond het geweldig. Zowel de betaalde voorstellingen, het straattheater, de kersenbieren, het eindeloos fietsen over het mooie Terschelling, het kamperen, en het contact met medefestivalgangers en -kampeerders. Van een verpletterende schoonheid vond ik de dansvoorstelling 'Mirrormirror' van Stalker Teatre uit Australie: hangend aan en in touwen omzeilden ze de zwaartekracht, en konden aldus schitterende en vaak lome bewegingen maken. Een en ander weerspiegeld, want op de dansvloer lag een laagje water. Ook de dans '15 minute universe' van de jonge Nederlandse choreograaf David Middendorp vond ik prachtig: twee dansers in communicatie met lichtcirkelprojecties op de vloer. En in 'Frei Korper Kultur' van de Belgische Club Guy en Roni zat een heel mooie en inventieve pas-de-deux waarbij de twee dansers zich hulden in en speelden met twee tentjes. Grappig waren 'De schapelaar', 'Potvisch' en straattheater 'De mobiele eenheid', aangrijpend 'De helaasheid der dingen' (ook verfilmd) en 'Eclips' (met ijle saxofoonmuziek over het avondlijke duin).

Tijdens de voorstellingen mocht niet gefotografeerd of gefilmd worden, maar voor geïnteresseerden is er van praktisch alles iets op Youtube te vinden. En ik sta graag open voor vragen en opmerkingen, direct op dit blog of op vandeneertwegh@interfree.it

Hier de bijschriften van de foto's, van onder naar boven:

Mijn tentje en gehuurde fiets naast een weide met afwisselend paarden en koeien.

Schoonheid op hoog niveau.

Belgische ongein bij de Potvisch.

Heel mooie begeleiding door Joris Vanvinckenroye op bas bij voorstelling 'De gehoornde man'

Waarzegster in West-Terschelling

Wadwandeling

Een van de vele bieren van Terschellinger wilde kersen, dit keer op Het Groene Strand, het festivalterrein in West.