Etrusken

Ben net terug van een week in een chalet op de camping in Casciano di Murlo, onder Siena. Twee jaar geleden kampeerde ik er, en vond de omgeving interessant en mooi genoeg om er nog eens heen te gaan, dit keer in een huisje wegens mijn hoogbejaarde reisgezelschap.

Allereerst gingen we naar het Etruskisch Museum in Murlo, en ik was ook deze keer weer ontroerd door de collectie. Je ziet hierin vooral hoe menselijk de bewoners van deze streek van ongeveer 2500 jaar geleden waren: een ivoren hertje als hanger, benen kammen, een grote bronzen gesp met twee herten, terracotta afbeeldingen van een banquet waarbij muziek gemaakt wordt en waarbij twee honden onder de tafels liggen.......

Er zijn vele terracotta voorwerpen te zien, o.a. van versieringen op de nok van het dak en pal onder het dak op de muur. Het was voor het eerst in dit museum dat ik van de Etrusken andere terracotta objecten zag dan hun bekende grafkisten, en dan nog wel deels in veelvoud gegoten in mallen. Dit laatste geldt voor de waterspuiers en versieringen aan de dakrand en voor de platen daaronder (zie de foto van de plaat met een afbeelding van een banquet; voor de duidelijkheid hierbij ook de tekening ervan). De versieringen op de nok zijn m.i. unica, zèker die van de heer van de hier opgegraven nederzetting, een zittende man met baard (die, geheel analoog aan oude Egyptische afbeeldingen, wordt weergegeven als een recht vertikaal blok) en flamboyante hoed. Dit mooie ongeveer half lifesize beeld is het markante symbool geworden van Murlo en omstreken.

Over deze Etruskische nederzetting bij Murlo, de zg. Poggio Civitate, wat m.i. zoveel betekent als stad op de heuvel, méér in een volgende blog. Want ik wil er weer een aantal foto's bij plaatsen, en de hier geplaatste vier vind ik wel een maximum.